فرصت

یک فرصت را اگر بگذاری که بگذرد؛"این زمان" می شود "آن زمان...".

می شود بسان چای یخ کرده ی روی میز!

که با عشق،دم کرده بودی و یادت رفته...و حالا با هیچ قند و شکلاتی به

مذاق هیچ طبعی خوش نمی آید...خورده نمی شود که نمی شود... .

"فرصت" را که بگذاری بگذرد،می شود مثل آب تنگ ماهی که به وقتش

عوض نشود.آن وقت دیگر آن ماهی هم،ماهی نمی شود...

قدر "لحظات" را بدانیم.

زندگی منتظر هیچکس نمیماند.